Wat is ACCES Consciousness?
Oprichter van Access Consciousness Gary Douglas staat bekend om zijn intensiteit van gewaarzijn en zijn onvoorstelbare capaciteit om mensen te faciliteren zodat zij ‘weten dat zij weten’. Hij kiest ervoor om bewustzijn te belichamen in alles wat hij doet, met als resultaat dat het anderen inspireert om te kiezen voor meer bewustzijn.
Hij heeft een andere kijk op het leven en al vanaf dat hij zes jaar oud was realiseerde hij zich dat hij zo anders was dan de meeste mensen die hij kende. Hij werd zich bewust van dit verschil doordat hij zag hoe mensen hun levens creëerde, en dat dat niet ging over vreugde en mogelijkheden – het ging altijd over de verkeerheid van alles. Gary wist dat er meer moest zijn dan deze realiteit te bieden had, omdat het allemaal niets te maken had met magie, vreugde of uitbreiding. Dus begon hij al op jonge leeftijd te zoeken naar een dieper gewaarzijn van de mysteries van het leven. Op dat pad ontdekte hij een nieuwe weg, een weg die verandering zou creëren in de wereld en in het leven van mensen. Hij kwam erachter dat magie overal om ons heen is, dat het iets is wat wij zelf creëren, het is bewustzijn. Hij herkende dat de capaciteit om meer gewaar te zijn en meer bewust een gift is voor ieder persoon, als ze dat zouden willen kiezen. Bron: http://nld.accessconsciousness.eu
Ikzelf (Rita) ben erg enthousiast over Acces Consciousness. Zeker ook door de manier waardoor er naar mensen met een diagnose ASS, ADHD, ODD e.d. gekeken wordt. Binnen Acces spreken ze over X-Men. Dat komt erg overeen met mijn ideeën daarover. Veel mensen die nu leven (vaak al gediagnosticeerd) zijn zo gewaar van alles. Ze pikken alles op, maar daarom zijn ze niet verkeerd. Bij hen werkt het allemaal net iets anders……….en dat mag toch?
Zo fijn om de acces tools te delen zodat iedereen het leven met gemak en plezier kunnen leven. Het leven is gemaakt om plezier te hebben! Ze hebben zoveel kwaliteiten, zoveel mogelijkheden, maar daar hebben ze in onze maatschappij vaak wel hulp nodig omdat er standaarden zijn waar iedereen aan moet voldoen. Daarom lopen deze kinderen/jongeren/volwassenen vaak vast. Het plaatje hiernaast vind ik zo treffend. Hoe vaak wordt er gezegd: ‘doe eens normaal’ als je net iets anders doet dan de massa?
ACCES TOOLS
Wat als 98% van al je gedachten, gevoelens en emoties niet van jezelf zijn? Als je zoveel oppikt van anderen omdat je je zo gewaar bent van anderen? Hoe fijn is het om dan een tool te kunnen gebruiken waardoor je binnen no time weer af bent van andermans gevoelens, gedachten en emoties.
De tool ‘van wie is dit’ gebruik ik zelf iedere dag. Als ik ’s morgens wakker word en me ‘niet lekker in mijn vel’ voel, dan gebruik ik deze tool. Binnen een paar minuten voel ik me weer helemaal oké. Een ander voorbeeld wat herkenbaar is voor velen: Als ik naar een begrafenis ga, dan moet ik altijd huilen, ook al ken ik de overledene niet, ken ik de familie niet zo goed. Ik dacht altijd dat dat kwam omdat ik medelijden had met de nabestaanden. Een tijdje geleden ging ik naar een begrafenis en iedere keer als ik emotioneel dreigde te worden gebruikte ik de tool ‘van wie is dit’. Het resultaat was dat ik de hele dienst niet heb hoeven huilen. De emoties van anderen heb ik dus niet als die van mezelf ‘gekocht’. Dat was voor mij toch wel een bewijs dat het écht werkt.
En zo zijn er veel tools binnen acces consciousness waarmee je leven een stuk gemakkelijker wordt zodat ook jij met meer gemak en vreugde door het leven kunt.
Mensen die door mij begeleid, behandeld of gecoacht worden geef ik regelmatig deze tool als huiswerk mee. Verandering bij jezelf kun je alleen zelf doen. Ik heb geen toverstafje om jouw leven aangenamer te maken. Ik kan je alleen de tools aanreiken en vragen er mee aan de gang te gaan. De verantwoordelijk van het doen ligt écht bij jou! De keuze ligt bij jou!
Hoeveel kinderen zijn bang in het donker, durven niet alleen naar boven? Hoeveel kinderen zeggen dat ze overledenen zien, geesten zien? Hoeveel ouders kunnen hier niet mee omgaan omdat ze het zelf niet zien, het niet kunnen geloven, of er zelf bang voor zijn? Wat als we het daar gewoon over kunnen hebben? Wat als kinderen weten dat ze er niet bang voor hoeven zijn? Wat als kinderen weten dat we ze geloven, dat ze er gewoon over kunnen praten zonder dat het afgedaan wordt als onzin? En hoe fijn als we samen een manier kunnen vinden om hiermee om te gaan zonder angst?
